عمل ابدومینوپلاستی

ابدومینوپلاستی (Abdominoplasty) که به آن تامی تاک (tummy tuck) هم می‌گویند، نوعی عمل جراحی زیبایی با هدف تناسب اندام و زیبایی شکم است. در ابدومینوپلاستی، سفت کردن عضلات شکم، از بین بردن پوست شل و آویزان و چربی اضافی ناحیه شکم انجام می‌شوند. این عمل می‌تواند هم برای قسمت فوقانی و هم برای قسمت تحتانی شکم انجام شود.

با وجود اینکه ابدومینوپلاستی پوست و چربی اضافی شکم را از بین می‌برد، اما جایگزینی برای کاهش وزن یا جراحی‌های باریاتریک (چاقی) محسوب نمی‌شود. در دنیایی که معیارهای زیبایی دائماً در حال تغییر است، داشتن شکمی صاف و تخت به آرزوی بسیاری از افراد تبدیل شده است. تناسب اندام و عضلات شکم ورزشی، ظاهری زیبا و جذاب به شمار می‌رود. تجمع پوست و چربی اضافی در نواحی مختلف بدن، به‌خصوص شکم، می‌تواند نارضایتی زیادی را به همراه داشته باشد.

انواع عمل ابدومینوپلاستی

انتخاب نوع مناسب ابدومینوپلاستی به عوامل مختلفی از جمله اهداف شما، شرایط سلامتی و آناتومی بدنتان بستگی دارد. در طی جلسات مشاوره با جراح پلاستیک، می‌توانید در مورد گزینه‌های مختلف ابدومینوپلاستی و اینکه کدام نوع برای شما مناسب‌تر است، سؤال کنید. انواع مختلف ابدومینوپلاستی:

• ابدومینوپلاستی استاندارد: این نوع ابدومینوپلاستی، رایج‌ترین نوع است و برای از بین بردن پوست و چربی اضافی از ناحیه شکم و پایین شکم استفاده می‌شود. در این روش، برش در امتداد خط بیکینی ایجاد می‌شود و عضلات شکم هم سفت و کشیده می‌شوند.
• ابدومینوپلاستی مینی: این نوع ابدومینوپلاستی برای افراد با پوست و چربی اضافی کم در ناحیه پایین شکم مناسب است. برش در این روش کوتاه‌تر است و فقط بر روی ناحیه پایین شکم تمرکز دارد.
• ابدومینوپلاستی ۳۶۰ درجه: این نوع ابدومینوپلاستی، پوست و چربی اضافی را از تمام نواحی اطراف شکم، از جمله پهلوها و پشت کمر، از بین می‌برد. برش در این روش به شکل حرف T یا لنگری در اطراف شکم ایجاد می‌شود.
• لیفت پایین‌تنه: این نوع ابدومینوپلاستی برای افراد با پوست و چربی اضافی در ناحیه شکم، پهلوها و باسن مناسب است. در این روش، پوست و چربی اضافی از تمام این نواحی برداشته می‌شود و پوست به سمت بالا کشیده می‌شود.

ابدومینوپلاستی اغلب برای داشتن به شکمی زیبا و خوش‌فرم انجام می‌شود. ابدومینوپلاستی با لیپوساکشن و با وضوح بالا، نوعی عمل جراحی برای داشتن عضلات 6 تکه شکم (سیکس‌پک) است. در این روش، علاوه بر ابدومینوپلاستی، از لیپوساکشن هم برای حجیم‌تر نشان دادن عضلات شکم و ایجاد ظاهری شش تکه استفاده می‌شود. 

معمولاً افرادی که عمل تامی تاک یا ابدومینوپلاستی انجام می‌دهند، به 2 دسته تقسیم می‌شوند: افرادی که به‌تازگی زایمان کرده‌اند یا افرادی که به‌تازگی کاهش وزن قابل توجهی داشته‌اند.

پس از بارداری

بارداری زندگی را از جنبه‌های مختلفی تحت تأثیر قرار می‌دهد. یکی از عوارض جانبی نه‌چندان مثبت بارداری، تغییراتی است که در بدن ایجاد می‌کند. مادران جدید اغلب از تغییرات ظاهری خود پس از زایمان متعجب می‌شوند. بعضی از این تغییرات دائمی هستند.

زنان باردار در معرض خطر بالای مشکلات زیبایی شکم قرار دارند. برای مثال، پوست شکم که برای جاگیری جنین در حال رشد کشیده شده است، خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهد. پوست اغلب شل و آویزان می‌شود. همچنین در صورت زایمان سزارین، داشتن برآمدگی کوچک پوستی روی قسمت پایین شکم، امری رایج است.

ابدومینوپلاستی می‌تواند جدایی عضلات شکم (دیاستاز رکتوس) را هم ترمیم کند، عارضه جانبی شایع بارداری که باعث ضعیف شدن عضلات راست شکمی می‌شود. این نوع عمل، ابدومینوپلاستی با ترمیم عضله نامیده می‌شود که به سفت شدن عضلات شکم کمک می‌کند.

پس از کاهش وزن

کاهش وزن می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. این موضوعی است که همه ما گاهی اوقات با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنیم. قطعاً رسیدن به وزن ایده‌آل، به‌خصوص پس از کاهش وزن قابل توجه، حس فوق‌العاده‌ای از موفقیت به همراه دارد.

متاسفانه، بسیاری از افرادی که کاهش وزن زیادی داشته‌اند، با پوست اضافی و آویزان مواجه می‌شوند. این مشکل در بین بیمارانی که وزن زیادی از دست داده‌اند، از جمله افرادی که جراحی چاقی انجام داده‌اند، شایع است. ابدومینوپلاستی می‌تواند به افرادی که پس از کاهش وزن، به دنبال حذف پوست اضافی شکم هستند، کمک کند.

یکی از مهم‌ترین فاکتورها برای انجام عمل ابدومینوپلاستی، ثبات وزن است. اگر بعد از عمل جراحی، وزن شما به طور قابل توجهی افزایش و سپس کاهش یابد، به شل شدن بیشتر پوست ناحیه شکم منجر می‌شود.

بیماران کاندید برای ابدومینوپلاستی حداقل 6 ماه وزن ایده‌آل خود را حفظ کرده‌اند، سیگار نمی‌کشند، از سلامت عمومی خوبی برخوردار هستند و انتظارات واقع‌بینانه به نتایج عمل دارند.اگر هر یک از موارد زیر در مورد شما صدق می‌کند، احتمالاً ابدومینوپلاستی برای شما مناسب است:

• با وجود ورزش و رژیم غذایی مناسب، همچنان در ناحیه شکم احساس افتادگی دارید.
• پس از کاهش وزن قابل توجه، پوست اضافی و آویزانی در ناحیه میانی بدن شما باقی مانده است.
• بعد از بارداری، عضلات شکم شما کشیده شده و پوست اضافی و افتادگی دارید.

قبل از اینکه به سراغ جزئیات عمل برویم، لازم است هدف این عمل را درک کنیم. هدف نهایی این عمل، صرفاً داشتن شکم 6 تکه نیست بلکه دستیابی به ظاهری طبیعی و زیبا است. برای رسیدن به این هدف، از تکنیک‌های خاصی استفاده می‌شود. یکی از این تکنیک‌ها، برداشتن چربی از اطراف فرورفتگی‌های طبیعی عضلات شکم است. این دقت در حذف چربی، باعث می‌شود تا نتایج نهایی بسیار زیباتر و طبیعی‌تر به نظر برسند. این تکنیک با نام «حکاکی شکم» (Abdominal etching) هم شناخته می‌شود.

بهترین توصیف برای این عمل، همان حکاکی شکم است. چونکه در طی این فرآیند، بدن شما به طور فیزیکی فرم می‌گیرند و عضلات شکم نمایان می‌شوند. این روش به دنبال ایجاد چیزی نیست که به طور طبیعی وجود ندارد و در صورت تلاش برای این کار، نتیجه نهایی غیر طبیعی به نظر خواهد رسید. برعکس، جراح با دنبال کردن خطوط طبیعی بدن شما، آن را به‌درستی فرم می‌دهد. با این روش، به طبیعی‌ترین نتیجه ممکن دست پیدا می‌کنید و در نهایت، صاحب شکم دلخواهتان می‌شوید که ظاهری واقعی هم دارد.

روش‌های جراحی شکم با Abdominoplasty

پس از بیهوشی کامل و علامت‌گذاری روی شکم بیمار توسط پزشک، یکی از روش‌ها برای عمل انتخاب می‌شوند. از جمله روش‌های رایج برای جراحی نواحی شکم در ابدومینوپلاستی عبارت‌اند از:

• جراحی با روش PURE: از طریق این برش‌های کوچک، چربی اضافی با استفاده از روش PURE ساکشن می‌شوند.
• جراحی با کمک میکرو ایر (PAL – MicroAire): در این روش، کانولایی وارد لایه چربی شده و به‌سرعت به جلو و عقب حرکت می‌کند تا سلول‌های چربی را تجزیه کند. به دلیل کوچک بودن برش و دستگاه، جراح کنترل زیادی روی این روش دارد. در نتیجه، جراح می‌تواند چربی را به طور موثر خارج کند. این چربی عمدتاٌ آسیب‌ندیده باقی می‌ماند و قابل استفاده مجدد است.
• لیپوساکشن با کمک امواج اولتراسونیک (VASER): همان‌طور که از اسم آن پیداست، چربی با استفاده از امواج اولتراسونیک ذوب و امولسیون می‌شود.

ابدومینوپلاستی، فواید متعددی برای سلامتی و زیبایی افراد به ارمغان می‌آورد. بعضی از مهم‌ترین مزایای این عمل عبارت‌اند از:

• بهبود تناسب اندام و زیبایی شکم: ابدومینوپلاستی با از بین بردن پوست و چربی اضافی و سفت کردن عضلات شکم، ظاهری خوش‌فرم‌تر ایجاد می‌کند.
• رفع مشکلات مربوط به افتادگی پوست: افتادگی پوست شکم، می‌تواند به ناراحتی و مشکلات بهداشتی مثل بثورات پوستی و عفونت منجر شود. ابدومینوپلاستی با برداشتن پوست اضافی، این مشکلات را برطرف می‌کند.
• تقویت عضلات شکم: عضلات ضعیف شکم یا بافت‌های جداشده (دیاستاز رکتوس) می‌توانند باعث کمردرد، مشکلات عملکرد مثانه و سایر بیماری‌ها شوند. ابدومینوپلاستی با سفت کردن عضلات شکم، از بروز چنین بیماری‌هایی جلوگیری خواهد کرد.
• بهبود اعتمادبه‌نفس: داشتن شکمی صاف و متناسب می‌تواند به طور قابل توجهی اعتمادبه‌نفس فرد را افزایش دهد. این امر می‌تواند منجر به بهبود کیفیت زندگی در زمینه‌های مختلف از جمله روابط اجتماعی، فعالیت‌های ورزشی و شغلی شود.
• حصول نتایج دائمی: در صورتی که فرد بعد از عمل ابدومینوپلاستی وزن خود را ثابت نگه دارد، نتایج این عمل، دائمی خواهند بود.

ابدومینوپلاستی نوعی عمل جراحی است و مثل هر عمل جراحی دیگری، خطرات و عوارض خاص خود را دارد. بعضی از عوارض احتمالی ابدومینوپلاستی عبارت‌اند از:

• خونریزی و کبودی: خونریزی و کبودی در ناحیه عمل، عوارض شایعی هستند که معمولاً طی چند روز تا چند هفته برطرف می‌شوند.
• عفونت: در صورت رعایت نکردن اقدامات مراقبتی توسط بیمار، احتمال عفونت بعد از جراحی، به‌ندرت اما وجود دارد. علائم عفونت عبارت‌اند از تب، لرز، قرمزی، تورم و درد در ناحیه عمل.
• اسکار: همه عمل‌های جراحی، اسکار یا جای زخم روی بدن به جا می‌گذارند. اسکار ابدومینوپلاستی معمولاً در امتداد خط بیکینی (سطح داخلی ران یا اصطلاحاً خط مایو) قرار دارد و به مرور زمان محو می‌شود. با این حال، در بعضی موارد، اسکار ممکن است قابل توجه و دائمی باشد.
• بی‌حسی یا درد: بی‌حسی یا درد در ناحیه عمل، یک عارضه شایع است که معمولاً با دارو قابل کنترل است.
• مشکلات تنفسی: در بعضی موارد، ابدومینوپلاستی می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در تنفس شود، به‌خصوص در بیمارانی که سابقه بیماری‌های ریوی دارند.

دوره نقاهت بعد از ابدومینوپلاستی برای هر فرد متفاوت است، اما به طور کلی، چند هفته طول می‌کشد تا بهبودی کامل حاصل شود. در این مدت، انجام بعضی اقدامات مراقبتی برای تسریع روند بهبودی و کاهش خطر عوارض ضروری است. از جمله این اقدامات:

• استراحت: در چند روز اول پس از عمل، استراحت کامل در منزل ضروری است. از بلند کردن اجسام سنگین یا انجام فعالیت‌های شدید خودداری کنید. 
• پوشیدن گن: جراح شما ممکن است برای شما گن تجویز کند که باید به مدت 4 تا 6 هفته بعد از عمل به طور مداوم پوشیده شود. گن به فشرده سازی ناحیه عمل، کاهش تورم و حمایت از عضلات شکم کمک می‌کند. 
• مراقبت از زخم: طبق دستور جراح، پانسمان را عوض کنید و از دست زدن یا خاراندن محل بخیه‌ها خودداری کنید.
• حمام کردن: تا زمانی که جراح شما اجازه ندهد، از حمام کردن یا دوش گرفتن خودداری کنید.
• رژیم غذایی: در چند روز اول پس از عمل، باید از غذاهای نرم و کم فیبر استفاده کنید.
• خودداری از سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می‌تواند باعث کند شدن روند بهبودی شود و خطر عوارض مخصوصاً عفونت را افزایش دهد.

در طول جلسهٔ مشاوره با جراح، می‌توانید در مورد انواع مختلف ابدومینوپلاستی که برای شما در دسترس است، سؤال کنید. تقریباً 28 نوع عمل ابدومینوپلاستی وجود دارند که هر کدام برای دستیابی به اهداف خاصی طراحی شده‌اند.

برای مثال، ابدومینوپلاستی مینی (mini abdominoplasty) معمولاً برای زنانی انجام می‌شود که زایمان سزارین داشته‌اند و در ناحیه پایین شکم با پوست شل و آویزان مواجه‌اند. در مقابل، ابدومینوپلاستی کامل (full abdominoplasty) و ابدومینوپلاستی گسترده (extended tummy tuck) برای موارد دیگری مناسب هستند.

لیفت پایین‌تنه (belt lipectomy) هم ممکن است برای بعضی از بیمارانی که کاهش وزن قابل توجهی داشته‌اند، انتخاب مناسبی باشد. اینها تنها چند نمونه از انواع مختلف ابدومینوپلاستی هستند که پزشک شما ممکن است آن‌ها را به شما پیشنهاد دهد.

بدیهی است که هر فرد با فرد دیگر متفاوت است و انواع مختلف ابدومینوپلاستی هم یکسان نیستند. جراح شما در جلسات مشاوره با بررسی وضعیت شما، نوع ابدومینوپلاستی را که برای رفع مشکلات شما مناسب است، به شما توصیه می‌کند.

مشاهده نتایج نهایی جراحی ابدومینوپلاستی برای اکثر بیماران حدود یک سال طول می‌کشد. اما، بسیاری از بیماران زودتر از این مدت هم متوجه تغییرات خواهند شد. نتایج اولیه معمولاً پس از چند هفته تا چند ماه، با کاهش تورم، قابل مشاهده هستند.

بیشتر تورم در طی 6 ماه اول برطرف می‌شود. این امر به شما امکان می‌دهد تا تصویری کلی از نتایج نهایی ابدومینوپلاستی خود داشته باشید. البته، ممکن است کاهش کامل تورم تا یک سال به طول انجامد.

جای زخم‌ها هم به مرور زمان تغییر می‌کنند. اسکارها به مدت یک سال یا بیشتر قرمز باقی می‌مانند. جای زخم‌های بالغ به طور معمول طی دو سال اول به‌خوبی محو می‌شوند و با گذشت سال‌ها همچنان روشن‌تر می‌شوند، هرچند که سرعت بهبود در افراد مختلف متفاوت است.